Het contact met de donor loopt gestaagd verder…
Hij vraagt mij of ik de inseminatie zelf wil doen of dat ik toch naar een kliniek wil…
Dat zijn namelijk de 2 opties.
En gelukkig loopt alles verder op schema.
Praten over zaad, menstruatie, ovuleren en al het andere wat er mee te maken heeft.
Vond ik altijd een beetje een lastig onderwerp. Ik ben niet preuts opgevoed, maar als ik menstrueerde sprak ik gewoon niet af met een scharrel en zei ik dat ik niet kon.
Maar nu is het anders. Nu bespreken we dat gewoon.
Het is natuurlijk ook een zakelijke afspraak…
Ik hoef niets van hem… behalve zijn zaad.
Er zijn dus 2 opties, ik doe het zelf of we gaan naar een kliniek.
Voor beide valt wat te zeggen…
Maar als ik het zelf doe, kost het niets, wordt zijn zaad niet eerst ingevroren en kan het met een tussenstop in een potje gewoon bij mij naar binnen.
Het mag niet langer dan 2u in een potje zitten…
want dan sterven die zaadcellen heel snel af.
De tweede optie is dus naar een kliniek.
Dan kom je voor heel veel kosten te staan, zijn zaad wordt eerst ingevroren, dan weer ontdooit maarja niet alles komt weer tot leven.
Zij brengen het dan bij mij naar binnen tot in de baarmoedermond.
Dus hoewel het lijkt of die weg korter is, moeten we niet de tussenstop in de diepvries vergeten.
Ik heb voorgesteld om het eerst maar is zelf te proberen.
Als het dan na een half jaar nog niet gelukt is dan kunnen we altijd nog naar de kliniek gaan.
Afgelopen week werd ik voor de tweede keer ongesteld.
Zo blij als een kind.
Mijn lichaam werkt.
Het werkt na zo lange tijd anticonceptie gewoon naar behoren.
De app heeft het dus helemaal goed.
Nu nog even checken of die app ook gelijk heeft met de ovuleerdag.
Dan loopt alles op schema, wat een bizarre bewoording.
Alsof zwanger worden met een schema is vast te stellen.
Nee, het is de weg er naar toe…
Welke optie zouden jullie kiezen?
Tot de volgende keer,
Liefs,
Marleen
38
Rietjes uit een kliniek zijn ingevroren, getest op kwaliteit, ziektes & aandoeningen en heeft een hele ‘was’ gehad. Het kaf van het koren wordt gescheiden. In Nederland zijn de kosten niet zo heel hoog, je betaald alleen het ‘ rietje’, dat is ongeveer 100 euro per keer. En het aantal zaadcellen dat sterft is verwerpelijk, anders zouden specialisten het uiteraard niet doen. Kleine nuance dus op wat je schrijft..
Een keer een afspraak in een kliniek kan geen kwaad; ze geven je veel informatie en kennis. Heel belangrijk voor je ‘zomaar’ met een donor in zee gaat. Je zult bij een kliniek geduld moeten hebben; ze gaan het zaad eerst checken op een hele waslijst aan dingen, maar dan weet je uiteindelijk wel dat alles goed zit. Dat is die maanden wachten volgens mij wel waard.
Uiteraard kiest ieder zijn eigen manier, maar ik wilde het zwart-witte van deze blog toch wat nuanceren. Succesverhalen bij klinieken zijn enorm, dus het zou wel goed werken!
Bedankt voor je aanvulling. Ik weet zeker dat er heel veel succes verhalen zijn bij een kliniek. Alleen in mijn persoonlijke situatie ga ik eerst voor zelfinseminatie en niet direct voor de kliniek. Mijn donor heeft wel alle papieren van een kliniek, omdat hij daar al heeft gedoneerd.