Dat Juul ineens een half jaar is!

Dat je ineens al een half jaar moeder bent!! Een fucking half jaar!!
Mijn kleine meisje is niet meer een newborn baby. Ze is al een hele grote meid.
Ze kan zelfs al dingen. Ze ontwikkelt zich iedere dag. Ik leer haar iedere dag een beetje beter kennen, ik weet met welk geluidje ze wat bedoeld.
Ik ben als mens ook veranderd! Ik ben als een leeuwin voor mijn dochter, ik slaap altijd in de aan stand. Ik voel mij non stop verantwoordelijk.
Hoe kijk ik terug op het afgelopen half jaar? En hoe gaat het nu? Nu we een half jaar verder zijn.

Het afgelopen half jaar ging snel, laatste toen we mooie dag hadden en ik lekker met Juul en hondje Pip aan het wandelen was dacht ik, ohh heerlijk de zomer komt eraan. Tot ik 1 seconde langer nadacht en mij realiseerde dat we die al gehad hadden! Gehad? Wanneer dan? Waar was ik dan?
Juul is hele makkelijk baby en daar heb ik super veel geluk mee. Toch zijn sommige dingen heel erg pittig. Ze wordt af en toe s’nachts wakker en dan wil ze een fles. Gelukkig gaf vriendin D. mij van de week de tip dat het pyjamapapje koud ook lekker is. Dus met mijn slaaphoofd hoef ik dat alleen maar in de fles te gieten. Juul een fles te geven en dan zeg ik heel zacht, het is nog midden in de nacht dus we gaan nog verder slapen. Ik leg Juul in bed. Ik doe de lampen weer uit. En het is stil.
Mijn Crohn is al actief sinds de zwangerschap. In de zwangerschap kreeg ik daarvoor prednison, maar nu niets meer. Gelukkig heb ik snel een onderzoek en hopelijk is het daarna snel onder controle. Want die ontstekingen zijn vreselijk vermoeiend. Dus waar ik nou zo moe van ben? Juul of de Crohn? Joost mag het weten!

Verder eet ze fantastisch, slaapt ze geweldig en is het een voorbeeldig kind. Als ze nou wel een keer huilt dan raak ik ook meteen in de stress. Want dat doet ze bijna nooit dus dan weet ik het even niet.
De ontwikkeling van zo’n kleintje gaat zo snel. Wat ze gister niet kon, kan ze vandaag wel. Dat is echt bizar. Ik heb haar nooit uitgelegd dat je op brood moet kauwen, maar ze doet het… Dat vind ik iets ongelofelijks. Hoe kan het, dat ze dat gewoon weten.

 

En dan hebben we natuurlijk nog hondje Pip. Het beste hondje van stal….
Ohh ze zijn zo lief met elkaar. Juul vindt Pip geweldig en Pip vindt Juul geweldig als ze in bed ligt of ik haar handen vast heb ohh en niet te vergeten als ze spuugt!
Juul heeft Pip een keer aan haar oor getrokken, dus daarom vindt Pip haar leuk als ik haar handen vasthoud. Pip likt graag Juul haar mond schoon en juul vind dat ook wel wat, dus ik moet ze dan echt uit elkaar halen. En als Juul melk teruggeeft merk ik dat aan Pip, want als die melk nog maar in Juultje haar keel is, zit Pip er al klaar voor om het direct schoon te likken. Goed voor de weerstand zullen we maar zeggen.
En misschien is dat wel echt zo, want ondanks de humira die ik wekelijks spuit (haalt je afweer naar beneden), dat het nu nog een half jaar in haar lichaam zit zijn wij niet ziek of verkouden geweest. Misschien toch een extra kluifje voor Pip om te bedanken.

Dit half jaar was top, soms mis je iemand om mee te overleggen of die je een doekje aan kan geven. Die even een maaltijd in elkaar flanst als ik Juul in bad doe en naar bed breng. Maar verder mag ik niet klagen. En hebben we het goed voor elkaar zo met ze drieën.

 

Tot de volgende keer!

 

13

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *