Wie ben ik? Wat doe ik? Waar gaat mijn hart sneller van kloppen? Hoe woon ik? En waarom? Hoe zit het met crohnisch ziek zijn? Hoe ga je om met zo’n sterke kinderwens terwijl je singel bent? Wat als je biologisch klok zo hard klopt! Wat als iedereen om je heen kinderen heeft of krijgt.
Mijn naam is Marleen maar dat wist je al. Ik ben in september 35 geworden. Voor mij was dat echt een heel groot ding. Ik heb namelijk altijd gezegd; als ik 35 ben en ik ben dan nog alleen. Dan ga ik het alleen doen. En dat moment is nu dus aangebroken. Gek, want iedereen om mij heen heeft relaties of is nooit lang alleen. En toch wil het bij mij niet lukken. Ben ik dan te kritisch? Nee, dat geloof ik niet.. maar ik wil geen relatie omdat ik een kind wil. Eigenlijk ben ik tegen scheiden. En ik wil dus ook alleen maar serieus worden met iemand als ik het gevoel heb dat nooit meer kapot kan. En dat heb ik dan weer bij mannen die er niet zo over denken.
Vorig jaar heb ik al naar de Isla kliniek gebeld. Daar was de wachttijd 1,5 jaar. Omdat je tegenwoordig niet meer anoniem mag doneren is er een chronisch te kort aan donoren. Een week voor ik 35 werd, belde ik naar de Fertiliteitskliniek in Hengelo. Een vriendelijk vrouw stond mij te woord. Af en toe zij ze; dit kun je ook op onze site vinden. Ja, ik snap dat je daar heel veel kan vinden. Maar toch vind ik het fijner als iemand het mij even verteld. Toen ik vroeg naar de wachttijd, schrok ik werkelijk helemaal 10x in de rondte. Ze hebben in Hengelo namelijk geen wachttijd! Ik: “dus heel sekt gezien als alle afspraken snel gaan, kan ik eind dit jaar nog zwanger zijn?“ Kliniek: “ja dat klopt” stotterend zei ik dat het wel heel snel zou gaan ineens…
Verbijsterend zat ik voor mij uit te kijken.. dat zou betekenen dat mijn lang gekoesterde wens uit zou kunnen komen. En ja niet over 1,5 jaar het proces in. Maar over 3 mnd zou ik zwanger kunnen zijn. Ik ben wat vriendinnen en mijn moeder. Na een nachtje slapen, voel ik mij intens gelukkig. Het voelt al bijna of ik zwanger ben! En ik wil het het liefst tegen iedereen vertellen. Precies op mijn 35ste verjaardag kreeg ik DE brief, een eerste afspraak op 18 oktober 2017. En een hele vragenlijst. Het mooiste cadeau wat ik mij kon wensen.
Ik woon nu in een appartement 3 hoog zonder lift in Enschede. Dus hier met een baby wonen dat is geen optie, Pip kan geen trap lopen dus die moet ik altijd tillen. Als ik dan ook nog een maxi cosi moet tillen, is dat niet te doen. Maar nu is het zo, dat ik vanaf januari kan verhuizen met voorrang en een verhuisvergoeding omdat mijn appartement gesloopt gaat worden. Nu moet ik natuurlijk ook gaan kijken waar ik wil gaan wonen. Omdat ik moet gaan huren, zijn de plekken wat beperkter. En je moet ook rekening houden, met scholen, kinderdagverblijven. Als ik nu ga verhuizen, dan blijf daar ook voorlopig wonen. Ik zal er binnenkort wel een blog aan wijden.
Ook heb ik al met het ziekenhuis gesproken. Een jaar of 6 geleden werd ik heel ziek. Eerder was ik al ziek geweest, op zo’n zelfde soort manier. Toen is mij verteld dat het psychisch was. Toen ik dus zo’n jaar of 6 geleden weer heel ziek werd. Ben ik vanuit de HA door gestuurd naar de MDL afdeling. Toen ik daar kwam ben ik direct opgenomen. 3 maanden heb ik daar gelegen. Vele onderzoeken gehad en toen bleek het dus de ziekte van Crohn. Omdat ik erg verzwakt was, moest ik aansterken en op zoek naar de juiste medicijnen. Omdat de ontsteking komen en gaan zou ik een eventuele zwangerschap moet overleggen met mijn MDL arts, ik heb iedere 3 maand een controle afspraak. Naast de MDL arts heb ik ook veel contact met de IBD verpleegkundige. Zij is de schakkel tussen mij de arts. Als ik even wat wil vragen of als ik ergens last van heb, dan stuur ik haar een mail en krijg ik vaak dezelfde dag nog antwoord of via de mail of ze belt. En ze overlegt dan ook even met de arts als het nodig is.
Tot de volgende keer.
Liefs,
Marleen
21