Nuchter stapte ik op de fiets, even een uitstrijkje laten maken.
5 jaar geleden vond ik dat helemaal geen probleem. Het deed geen pijn, het was ook zo gepiept.
Nu zit ik in de wachtkamer en ineens denk ohjee straks is er wat mis en kan ik het hele proces niet in. Om mij heen hoorde ik de vorige keer toch wel mensen waarbij de pap niet goed was. Uiteindelijk viel dat allemaal wel mee, toch zit er even de schrik in. Ik kreeg deze brief al 2 weken geleden. Maar door het blaasonderzoek stelde ik het even uit.
Uiteindelijk is viel nu het onderzoek ook weer. Ik moest wel bijna 20 min wachten voor ik aan de beurt was. Maar stond na 5 min ook weer buiten. Nu moet ik weken wachten op de uitslag! Ik heb besloten dat ik niet ga wachten. Ik ga door met mijn dingen en dan zie ik het vanzelf wel. En ik ga er maar vanuit dat alles goed is.
Liefs,
Marleen