Nu alle lichten op groen zijn, alle mogelijkheden goed zijn bekeken.
Zoek ik contact met een eventuele donor. 
Dat vond ik rete spannend. 
Het hele wat, waarom en hoe verhaal lees je hier. 

Na mijn teleurstelling van de fertilliteitskliniek in Hengelo, begon het hele riedeltje opnieuw.
Wat is dan de geschikte manier?
Ik plannende een ochtend om toch nog is de andere klinieken te bellen, ook belde ik toch voor de zekerheid de Isla kliniek.
En eigenlijk was het nog teleurstellender dan ik voor die tijd dacht.
De andere klinieken vertelde mij namelijk dat het daar wel op kort termijn kon.
Ik kon de rietjes bestellen via een site en zijn ongeveer €1000,- per rietje.
Dan komen daar nog de kosten van een kliniek bij.
Ik ga er niet van uit dat ik in een keer zwanger zou zijn.
Dat zou betekenen dat ik misschien wel €10.000 nodig zou hebben.
Jeetje mina dit zag ik niet aankomen. En dat geld heb ik ook niet.
Vrienden opperde het idee om een crowdfundingsactie te starten.
Dat was zeker een optie.
En 1 ding is zeker, geld mag nooit mijn droom om zeep helpen.

Er bestaat een site waar mannen zich aanbieden om hun zaad te doneren voor vrouwen die graag een kindje willen.
Dit kunnen alleenstaande vrouwen zijn zoals ik maar ook voor lesbische stellen doen zij dat.
Ik las de oproepen, het zijn allemaal mooie stukjes tekst.
Het is lastig want waarom zou iemand dat doen?
Zijn die mannen te vertrouwen?
Maar aan de andere kant waarom zou een man daar een valse advertentie opzetten?

Op 6 december trok ik de stoute schoenen aan.
Ik mailde 5 mannen, met mijn verhaal.
En nu begint het lange wachten.

Hopelijk snel meer.
Liefs,
Marleen

 

20