Het zijn de laatste loodjes voor mij, ik ben vandaag namelijk 39+5.
Het bloggen is tijdens de zwangerschap niet zo gegaan zoals ik dat had gewild. Maar op sommige dingen heb je geen invloed.
Mijn gezondheid heeft het in het laatste kwartaal laten afweten, de Crohn werd actief, ik kreeg wat kwaaltjes en de laatste weken vind ik zwaar. Ik geniet ontzettend van haar in mijn buik. Het contact wat wij hebben is heel bijzonder en iets om nooit te vergeten. Ik gun alle vrouwen in de wereld dit gevoel, zo onbeschrijfelijk.
Alleen lichamelijk is pittig. Door de prednison houd ik veel vocht vast, in mijn handen, voeten, benen en gezicht. Ondanks alles doet mijn kleine meisje het heel goed. Nu dus al heel sterk.
Ik ben heel erg dankbaar met al die lieve mensen om mij heen, ik krijg bakjes eten, kan bij mijn moeder en vriendinnen aanschuiven met eten. Dat is zo fijn, want ik heb niet altijd meer de puf om te koken. Omdat een eind wandelen ook niet meer altijd gaat, is het ook heel fijn als Pip af en toe even goed uitgelaten wordt. Echt de laatste loodjes he…
De controles bij de gynaecoloog vinden nu ook vaak plaats dat is prettig. Zo word je goed in de gaten gehouden en kan je niet heel lang met vragen blijven zitten. Zo bleek alleen van de week dat mijn bloeddruk veelste hoog wat 100/150 dan word je gelijk doorgestuurd naar het observatorium. De gynaecoloog zei als de bloeddruk hoog bleef, gaan we vanavond nog inleiden. Ik schrok me rot, daar was ik niet op voorbereid. Na een uur aan de CTG gelegen te hebben, wat bloed hebben afgegeven en urine wat ze hebben onderzocht, viel het gelukkig mee en kon ik weer naar huis.
Het is ook zo spannend wanneer ze komt, heb ik alles klaar? Ja ik geloof het wel.. De vluchtkoffer staat klaar.. er moet nog een klamboe opgehangen worden. De kleertjes zijn gewassen. De flessen moeten nog uitgekookt worden maar misschien ga ik wel borstvoeding geven. Nu ik het schrijf denk ik… misschien toch nu maar even doen. Dan is echt alles klaar.
Tot gauw met hopelijk babynieuws.
